Til höfuðs VG

 

Þjóðvilinn hefur verið í löngu fríi, en kemur nú aftur á vettvang. Hann er til vinstri - þeim megin sem hjartað slær - eins og sagt var forðum. Hve lengi hann birtist að þessu sinni ræðst af úthaldi ábyrgðarmanns. Tekið verður á móti stuttum greinum (hámark 500 orð), enda séu þær lausar við fúkyrði og meiðandi ummæli um nafngreint fólk. Ekki spillir fyrir að höfundar séu fyndnir, eða a.mk. gamansamir. Greinar sendist á [e-mail]

ooooooooooooooooooooooooooooo

 

Jón Bjarnason og fleiri hyggjast stofna til farmboðs, að því er DV segir „til höfuðs VG”. Jón var, eins og kunnugt er í efsta sæti hjá VG í Norð-vestur kjördæmi í síðustu kosningum. Á sínum tíma reyndi hann fyrir sér í Samfylkingunni, en hlaut ekki brautargengi. Þegar frá leið, leiddist honum í VG, einkum og sér í lagi „flokksforystan”. Hefur verið á honum að skilja að Steingrímur J. og fleiri hafi ekki bara svikið góðan málstað, heldur líka verið vondir við hann sjálfan og þá sem eru sama sinnis.

 

VG keypti aðgang að ríkisstjórninni nokkuð dýru verði, það blasir við. Málið var auðvitað ekki einfalt, því flokkurinn sem Jón vildi á sínum tíma fara í framboð fyrir, Samfylkingin, þráir mjög heitt að Ísland gangi í ESB. VG samþykkti að sótt yrði um, (líkt og JB hefur væntanlega gert á sinni tíð með því að reyna fyrir sér hjá SF. Áhugi á ESB er ekki nýr af nálinni þar á bæ). en hélt við þá afstöðu sína að hagsmunumm Íslands væri betur borgið utan sambandsins en innan. Þannig skildi VG strax í upphafi stjórnarsamstarfsins á milli umsóknar og aðildar. Þetta hlaut að þýða viðræður við ESB en engin loforð um að flokkurinn segði já í fyllingu tímans. Á síðasta landsfundi áréttaði VG afstöðu sína en taldi ekki ástæðu til annars en að ljúka viðræðum og leggja niðurstöðuna fyrir þjóðina.

 Vissulega hefði VG getað reynt aðra leið í þessu óskamáli SF, til dæmis þá að segja að það myndi ekki varða stjórnarslitum ef SF fengi meirihluta á Alþingi fyrir umsókn. Já, eða að segja bara nei, og sjá með því hvaða tækifæri SF teldi sig hafa í stöðunni, eða þá að segja: Við förum ekki í stjórn nema þjóðin verði fyrst spurð um hvort sækja eigi um aðild að ESB. Þá er auðvitað ekki víst að SF hefði átt aðra raunverulega kosti. En hvort sem VG-félögum líkar betur eða verr þá varð ofan á að fallast á umsókn. Hverjir voru á móti stjórnarsáttmálanum er Þjóðviljanum ekki ljóst.

Við afstöðu Jóns Bjarnasonar og félaga er ekkert að athuga, nema það að þeir félagar telja önnur mál (en ESB) ekki skipta miklu máli. Afleiðingin er sú að nú þykir rétt að bjóða fram til höfuðs VG, hvorki meira né minna. Rétt eins og vinstri pólitík eigi ekki nógu marga og öfluga andstæðinga!. Varla verður með nokkurri sanngirni sagt að vinstri stjórnin hafi ekki reynt að vinna fyrir þá verst settu, þó enn séu mörg vandamál óleyst. Auk þess að gæta að umhverfismálum, með rammaáætlun um virkjunarkosti, og reyna að koma í gegn breytingum á fiskveiðistjórnunni – allt umdeld mál, og miklu fleiri. Stjórarandstaðan hefur verið óvanalega harðskeytt á kjörtímabilinu, innanbúðarvandamálin áberandi hjá stjórnarflokkunum, einkum VG. Viðfangsefnin þar að auki langt frá því að vera auðveld eftir hrun. Nú bætist „Regnbogi” Jóns og félaga í lið Íhalds og Framsóknar. Líklegt er að „hreyfingu” þeirra verði nægilega ágengt til að skaða vinstri flokkana, sérstaklega VG. Inngöngu í ESB verður ekki endanlega ráðið í VG, ekki heldur í SF. Hún mun koma til kasta þverpólitískra Já og Nei-hreyfinga, ef til hennar kemur. Það getur ekki verið hlutverk VG að koma í veg fyrir að þjóðin segi mei við aðild með því að leggja málið ekki fryrir þjóðina, rétt eins og „lýðræðisflokkarnir” gerðu þegar Ísland gekki í NATO.

Til höfuðs VG þýðir því ekki annað en að „Regnboginn” gengur í lið með þeim sem berjast gegn vinstri pólitík. Reyndar er svo að sjá að framboðslistar í kosningunum verði eitthvað á annan tuginn og er erfitt að átta sig á hvað sumir þeirra vilja. Aðeins eitt framboð (ef af því verður) virðist hafa skýrt afmarkaðan andstæðing, „Regnboginn”. Fyrrverandi VG-félagar og þingmenn telja samkvæmt þessu að vinstri sjónarmiðum sé unnið mest gagn með framboði „til höfuðs VG.”

hágé.

Athugasemdir

[Gunnlaugur I., 13.3.2013 kl. 14:27]

Forysta VG hefur alveg séð um það sjálf að skara eldi að höfði sér.

Þú djöflast á Jóni Bjarnasyni en hirðir ekkert um þá aðra þingmenn eða tugi trúnaðarmanna flokksins sem yfirgefið hafa VG vegna þjónkunnar flokksforystunnar við Samfylkinguna og ESB áform þeirra.

Þess vegna hafa tugþúsundir atkvæða nú snúið baki við VG og eftir síðustu samþykktir Landsfundar VG um að staðfesta áfram kosningasvikin í ESB málinu með áframhaldanndi "til dæmis" ESB umsókn eftir kosningar þá var orðið ljóst að þið fengjuð ekkert af þessu fylgi til baka.

Þúsundir fólks sem síðast studdi VG efði jafnvel neyðst til þess að kjósa ykkar fornu fjanda Sjálfsstæðisflokk og Framsókn í stað þess að samþykkja þessi grundvallar svik.

Þess vegna er framboð Regnbogans aðeins heiðarleg tilraun til þess að ná þessu fylgi til alvöru framboðs sem er vinstra megin við miðju.

VG á annars skilið stóran skell vegna þessarar svikaslóðar og þið munuð svo sannarlega fá þann skell, hvort sem Regnboganum tekst að ná flugi í þessum kosningum eða ekki !

[Helgi Guðmundsson (IP-tala skráð) 13.3.2013 kl. 14:54]

Sæll Gunnlaugur.

Ég "djöflast" ekki á jóni Bjarnasyni, enda tek ég fram að afstaða hans sé skiljanleg, þótt ég sé ósammála henni og telji hana skaða vinstri pólitík. Þú staðfestir það reyndar í athugasemd þinni með því að spá því að fylgjendur VG í síðustu kosningum muni hópast á stjórnarandstöðuflokkana í vor. Munurinn á umsókn og aðild áð vera öllum ljós. VG ítrekaði á landsfundinum að hagsmunum Íslands væri betur borgið utan ESB en innan og stendur þannig við grundvallarstefnu sína.

Býst við að þú hafir rétt fyrir þér að leiðin sem VG valdi í stjórnarsamstarfinu muni skaða flokkinn. Það breytir ekki þeirri sannfæringu minni að nauðsynlegt er að skilja á milli aðalatriða og aukaatriða. Aðalatriðið er koma í veg fyrir að hrunflokkarnir komist aftur til valda. Umsóknin að ESB skiptir minna máli í því sambandi. Vonandi munum við sameinast í NEI-hreyfingu ef til samþykkytar eða synjunar þjóðarinnar kemur.

Bestu kveðjur.

hágé.

[Friðrik Aspelund (IP-tala skráð) 13.3.2013 kl. 17:19]

Þakka þér fyrir góða grein Helgi!

Ég skil ekki ummæli Gunnlaugs þess efnis að samþykkt landsfundar um ESB-aðild og -umsókn sé staðfesting á kosningasvikum. Það hlýtur öllum að vera ljóst að Ísland er ekki á leið inn í ESB á næstunni og því valdi meirihluti landsfundarfulltrúa að setja umsókninni tímamörk og losna síðan við þetta mál um alla eilífð (virðist taka u.þ.b. 25 ár). Hinn kosturinn var að láta þetta mál voma yfir um ókomna framtíð, þar til aðildarsinnar héldu að aftur væri lag að setja viðræðurnar á fullt.

Hvað meint kosningasvik áhrærir, var það einfaldlega það verð sem greiða þurfti fyrir möguleikann að gæta hagsmuna almennings á tímum sem hefðu getað orðið mun meiri hörmungartímar en þeir urðu. Þetta veit ég fyrir vissu því ég bjó í Finnlandi á þeim tíma þegar þeir gengu í gegnum samskonar kreppu. Reyndar var kostnaður ríkisins af þeirri kreppu ekki nema helmingur af því sem féll á okkur, en þar voru Framsókn og Íhald við völd og óþarfi að tíunda það hversu takmarkaðan áhuga vandræði almúgans skapa á þeim bæjum.

Bestu kveðjur

Friðrik Aspelund